Het is ongelooflijk hoe vaak je bij de bestudering van de politiek van het Dritte Reich en met name waar die politiek het meest angstaanjagend is, Heydrich aantreft als het centrale punt waar alles van uitgaat.
****
Eerst de inhoud. HhhH is een roman over Reinhard Heydrich, Himmlers rechterhand ("Himmlers hersenen heten Heydrich"). Grote baas van de SD en de Gestapo, Reichsprotektor van Bohemen en Moravië (oftewel Tsjechië), en een van de architecten van de holocaust. Door hem begane of bevolen wreedheden leverden hem bijnamen op als De Slager van Praag en Het Blonde Beest. Tot halverwege 1942 drukt Heydrich een stevige stempel op de politiek van het Derde Rijk. Tot 4 juni van dat jaar, om precies te zijn, want dan bezwijkt Heydrich aan zijn verwondingen na een aanslag in Praag door een Tsjech en een Slowaak, uitgezonden door de regering in ballingschap. Binet beschrijft zowel Heydrichs schrikpolitiek en de voorbereidingen van de daders als de aanslag zelf, om te eindigen met de verschrikkelijke wraakacties van het Duitse regime.
En dan, niet minder belangrijk, de vorm. Binet wil zo min mogelijk afwijken van de feiten, want Gabčik en Kubiš zijn personen, geen personages. Het is bijna non-fictie, maar wel in een uitgesproken literaire stijl. Binet vertelt niet alleen over Heydrich, Gabčik en Kubiš, hij vertelt ook over het schrijfproces, over welke informatie hij op welke plaats heeft gevonden, zich soms zelfs verontschuldigend als hij een dialoog bijeen heeft gefantaseerd.
Ook ikzelf, zegt Binet, ben geen personage in de roman, maar een persoon. Binet leeft mee met die twee parachutisten, en dat voel je. De persoonlijke fascinatie voor de hele geschiedenis komt bovenop de kille feiten en versterkt de impact nog. HhhH is een van die zeldzame kippenvelromans.
En dan, niet minder belangrijk, de vorm. Binet wil zo min mogelijk afwijken van de feiten, want Gabčik en Kubiš zijn personen, geen personages. Het is bijna non-fictie, maar wel in een uitgesproken literaire stijl. Binet vertelt niet alleen over Heydrich, Gabčik en Kubiš, hij vertelt ook over het schrijfproces, over welke informatie hij op welke plaats heeft gevonden, zich soms zelfs verontschuldigend als hij een dialoog bijeen heeft gefantaseerd.
Ook ikzelf, zegt Binet, ben geen personage in de roman, maar een persoon. Binet leeft mee met die twee parachutisten, en dat voel je. De persoonlijke fascinatie voor de hele geschiedenis komt bovenop de kille feiten en versterkt de impact nog. HhhH is een van die zeldzame kippenvelromans.
HhhH van Laurent Binet - oorspronkelijke titel HHhH - verscheen bij Meulenhoff in 2010, vertaald uit het Frans door Liesbeth van Nes.
347 blz, isbn 9789029086851
Geen opmerkingen:
Een reactie posten